Siema to nie ściema!

Amelia jest wcześniakiem. Urodziła się kilka tygodni przed terminem. Ważyła tylko 1550 gr i była maleńka jak lalka Baby Born. Spędziła w inkubatorze prawie 3 tygodnie, a ze szpitala wyszliśmy po miesiącu od narodzin. Codziennie, na oddziale neonatologicznym widzieliśmy noworodki, które zajmowały kolejne inkubatory. Niektóre z nich wymagały specjalistycznego sprzętu utrzymującego je przy życiu, inne – tak jak Amelka – po prostu rosły, nabierały ciałka i siły w ciepłym inkubatorze. Po wejściu na oddział słyszało się pikanie pulsoksymetrów, szmer NCPAPów, miarowy odgłos działania pomp infuzyjnych, na niebiesko świeciły lampy do fototerapii, błyskały monitory, migały czerwone światełka – szum, popiskiwania, kable, rurki, maszyny. Wszystkie te sprzęty miały dwie wspólne cechy – ratowały życie nowonarodzonych dzieci oraz były oklejone czerwonymi serduszkami…

Nie wiem, czy osoby krytykujące WOŚP i Jurka Owsiaka były kiedykolwiek na oddziale dziecięcym, neonatologicznym – sądzę, że nie. Nie wiem, czy te osoby mają w rodzinie dzieci lub osoby starsze korzystające ze sprzętu kupionego za zebrane przez WOŚP pieniądze – sądzę, że nie. Bo gdyby było inaczej, nie odważyłyby się być tak nieczułymi, nieempatycznymi i zakłamanymi osobami. Chcę wierzyć, że to z niewiedzy, a nie z podłości i braku serca.

Nie interesuje mnie, czy Owsiak zbił na WOŚP majątek – a sądzę, że nie. Nie obchodzi mnie, czym jeździ – sądzę, że niczym szczególnym, czy rozlicza się z podatków – sądzę, że tak; nie śledzę niusów na jego temat, wierzę, że jest uczciwy i to mi wystarczy. Dla mnie ważne jest, że jego akcje ratują życie. I to nie są domniemania, tak jak plotki na temat jego życia prywatnego i rzekomych przekrętów związanych z WOŚP. To są realne sprzęty, urządzenia, które można zobaczyć w każdym polskim szpitalu. To są realne życia, które udało się uratować i realne zdrowia, które udało się odzyskać. To jest ważne, tylko to.

Weźcie to sobie do serca, Krytykujący. O ile je macie.

PS Od 24 lat wspieram WOŚP – swoim uczestnictwem w akcjach, potem datkami, a od paru lat w Finałach uczestniczy moja córka. Nie wyobrażam sobie innej drogi. I tyle.